KALEO / NO GOOD, WAY DOWN WE GO OG ALL THE PRETTY GIRLS

Drengirnir í Kaleo hafa heldur betur verið að slá í gegn að undanförnu en lagið þeirra „No Good“ hljómar nú í nýjum sjónvarpsþáttum sem nefnast Vinyl. Þættirnir eru gerðir af ekki ómerkari mönnum en Mick Jagger sem flestir þekkja úr Rolling Stones og Martin Scorsese. Þættirnir fjalla um plötubransann á áttunda áratugnum og eru þættirnir farnir í loftið vestanhafs. Jökull Júlíusson söngvari hljómsveitarinnar sendi okkur yfir hafið söguna á bakvið lagið „No Good“ en einnig sagði hann okkur söguna á bakvið lögin „Way Down We Go“ og „All The Pretty Girls.“

Upphaflega samdi ég „No Good“ líklega undir miklum áhrifum frá Delta blús. Ef þú strippar lagið niður er það mjög hefðbundið blús lag. Þess vegna fannst mér tilvalið að hafa þriðja versið einskonar klapp, acapella fílíng. Mig minnir að ég hafi samið gítarrifið fyrst og svo versið, viðlagið síðan útfrá því. Upptökuferlið á laginu var mjög skemmtilegt. Við tókum upp grunninn í Blackbird Studios í Nashville með upptökustjóranum Jacquire King og eyddum góðum tíma í gítar soundið. Ég átti síðan eftir að klára söng og nokkur smáatriði þegar að við vorum á miðju tónleikaferðalagi í Pittsburgh að ég fæ að vita frá plötufyrirtækinu að Mick Jagger og Martin Scorsese vilji ólmir nota lagið við nýjan sjónvarpsþátt, Vinyl og ég hafi um þrjá daga til að klára lagið. Við þurftum því að hætta við nokkra tónleika, ég varð eftir í Pittsburgh, hoppaði þar inn í stúdíó og söng lagið. Við kláruðum síðan að mixa það í New York nokkrum dögum seinna með Andrew Scheps. Ég er ekki hrifinn af því að gera hlutina í flýti en þetta var spennandi tækifæri og ákvað því að slá til. Við erum ánægðir með útkomuna.

Ég samdi „Way Down We Go“ úti á Spáni sumarið 2014. Upptökuferlið á laginu var nokkuð flókið. Við tókum upp demo á Íslandi og notuðumst við bassa og trommugrunn frá upptökum í London í byrjun árs 2015. Síðan kláruðum við upptökur meira og minna út og suður um Bandaríkin í stúdíóum í LA, Chicago, Nashville, Austin o.fl. Semsagt við notuðumst við upptökur frá a.m.k. þremur mismunandi löndum. Það var mikil vinna að púsla öllu saman og við produceruðum lagið líka sjálfir að mestu leyti. Krefjandi en skemmtilegt á vissan hátt líka. Ég held að við og plötufyrirtækið höfum á sínum tíma verið farnir að velta fyrir okkur hvort að þetta lag ætlaði einhvern tíma að klárast. Sem betur fer gerðist það að lokum.

Ég samdi „All The Pretty Girls“ að mestu uppí sumarbústað á Laugarvatni um vorið og byrjun sumars 2014. Mér finnst fínt að semja þegar að ég breyti um umhverfi, til dæmis erlendis í frí eða eins og áður segir uppí bústað. Það fylgir því viss kyrrð og rólegheit að komast aðeins út fyrir höfuðborgina og ég held að það heyrist vel í þessu lagi. Það er mikið undir áhrifum frá íslenska sumrinu sem að ég (eins og líklega flestir íslendingar) held mikið uppá. Ég samdi það í rauninni í nokkrum ferðum í þennan sama bústað. Versin fyrst ásamt einhverjum acoustic gítarstefum og síðan viðlagið og brúnna síðast minnir mig. Við tókum lagið upp með Arnari Guðjóns heima á Íslandi og gáfum það út í byrjun ágúst 2014 minnir mig. Eftir það fórum við að fá gífurlega eftirspurn allstaðar að erlendis. Við tók einskonar rússibani fram og aftur til LA og New York þar sem að við hittum fjöldann allan af plötufyrirtækjum, útgefendum, umboðsmönnum, bókunarskrifstofum o.fl. Við enduðum síðan á að velja að skrifa undir hjá Atlantic Records ásamt Warner/Chappel og erum mjög ánægðir með þá ákvörðun.