Frá barnsaldri kom ekki annað til greina hjá Steinunni Camillu Stones en að verða forseti, norn eða listakona. „Mér var bent á að ég gæti ekki orðið forseti fyrr en ég væri orðin 35 ára þannig að ég gaf það upp á bátinn, ég dunda mér við að vera norn í hjáverkum og sem betur fer sat ég því uppi með listina,“ segir hún og brosir.
Steinunn segir að tónlist hafi alltaf verið hluti af hennar lífi. „Ég kemst ekki af nema ég sé í einhverju tengdu tónlist og listum. Ég var í dansi í 13-14 ár þar sem ég var umkringd tónlist allan daginn, ég lærði klassískan söng og á gítar og var sjúk í ljóð og góðar bækur og enn skrifa ég mig frá aðstæðum sem ég er ekki sátt við.“ Hún segir að á menntaskólaárunum hafi nánast ekkert annað komið til greina en að fá að syngja uppi á sviði og hverfa inn í tónlistarheiminn. „Ég tók þátt í öllu. Fór í Idol skjálfandi á beinunum, tók þátt í uppsetningu söngleikja í Verzló, söng í söngvakeppnum og fór í hin og þessi „show“. Ég vildi bara vera í tónlist og ég reyndi að koma mér á framfæri og verða betri.“ Einn dag segist hún svo hafa rekið augun í auglýsingu í Verzló þar sem verið var að boða í prufur fyrir sumarstarf í tónlist. Prufan reyndist vera upphafið að hljómsveitinni Nylon. „Þetta varð lengsta sumarstarf sem ég hef unnið við,“ segir hún hlæjandi.
Fékk nóg af kjaftæðinu
Nylon varð strax vinsæl á Íslandi og í kjölfarið hófst útrás. Sveitin fór í tónleikaferðalag 2006 um Bretland með þremur mismunandi hljómsveitum og kom fram á Wembley Arena sjö sinnum. Um mitt ár 2007 urðu hins vegar breytingar á bandinu þegar meðlimum fækkaði niður í þrjá. „Við Alma og Klara breyttum um stefnu, vildum meira og lögðumst á eitt að gera eðalpopptónlist með frábæru fólki og unnum hart að því að koma okkur áfram erlendis. Við fórnuðum öllu. Það var bara heimsyfirráð eða dauði. Svo lönduðum við plötusamningi við Hollywood Records eftir röð tilviljana og mikla vinnu, eftir að hafa fengið smávegis ógeð á Íslandi og að okkar mati neikvæðni gagnvart popptónlist, gagnrýni á okkur, DVkommentakerfinu og bara eftir að hafa fengið upp í kok á kjaftæðinu. Við vildum bara gera tónlist.“ Eftir endalok Nylon fluttu stelpurnar til Los Angeles árið 2010 og þar varð hljómsveitin The Charlies til.
Steinunn segir að sá tími hafi meðal annars verið áhugaverður, erfiður, lærdómsríkur og mótandi, en smám saman hafi hugur þeirra farið að leita annað. The Charlies var lögð niður og stúlkurnar héldu á vit nýrra ævintýra. Alma og Klara búa enn í Los Angeles þar sem þær starfa við lagasmíðar en Steinunn söðlaði um og opnaði, ásamt Soffíu Kristínu Jónsdóttur, umboðsskrifstofuna Iceland Sync árið 2014.
„Ég mun aldrei gleyma augnablikinu sem það small eitthvað hjá okkur.“
Steinunn og Soffía kynntust í Los Angeles 2014 á sama tíma og The Charlies var að fara gefa upp öndina. „Alveg magnað hvernig lífið hagar sér ef þú slakar aðeins á taumnum og leyfir hlutum að þróast, þá gerast trylltir hlutir á réttum augnablikum,“ segir hún. „Ég mun aldrei gleyma augnablikinu sem það small eitthvað hjá okkur. Við vorum að spjalla í stofunni heima hjá Pálma og Sæþóri í StopWaitGo í Burbank, nánar tiltekið í “Ólífunni”, nýbúnar að taka góðan leik í BeerPong þar sem King Soffía jarðaði okkur öll og við fórum að tala saman um umboðsmennsku og einhvern veginn í slagtogi með Soffíu, sem er með háskólagráðu í music business, þá bara meikaði umboðsmennska sens,“ rifjar hún upp og segir að það hafi komið svona ljósapera, smá óljós vegna drykkju en ljósapera engu síður um að stofna umboðsfyrirtæki með Soffíu væri snilldar hugmynd. Mánuði seinna voru þær farnar að setja upp viðskiptaáætlun, búnar að skrifa undir samstarfssamning þeirra á milli og farnar að umbast með Jazz söngkonu frá LA, Natasha Agrama. „Þaðan bættust svo við annað listafólk, flutningar milli heimsálfa, börn, hundar, stemming og hér erum við í dag með fimm ára gamalt fyrirtæki og enn jafn spenntar fyrir hverjum degi.“
Í dag vinna þær með Svölu Björgvinsdóttur, Auðunni Lútherssyni (AUÐUR), Andra Fannari (AFK13) og fleirum. Spurð út í starfið segir Steinunn að frá því að hún var krakki hafi hún verið furðulegur skipulagsperri í bland við listamanneskju. „Áður en ég fór út í þetta bentu margir mér á að ég ætti nú „bara“ að vera umboðsmaður, sjá um viðskiptahliðina og koma öðrum áfram. Mér fannst það fáránlegt og skildi ekkert hvað fólk var að rugla. Fannst ég vera að bregðast söngkonu draumum mínum þótt þetta væri í raun fyrir löngu farið að toga í mig.“ Það hafi þó auðveldað henni að breyta um stefnu þegar hún fór að búa til skartgripi 2012 og setti saman skartgripalínuna CarmaCamilla. „Mér fannst gaman að skapa öðruvísi list, fannst gaman að markaðsetja hana og kynna hana fyrir öðrum og vinna öðruvísi en bara að skapa tónlist og ég áttaði mig á því að ég mætti nú bara gera það sem ég vildi og meira segja þegar ég vildi. CarmaCamilla var svona mín hjálpardekk í að gera mitt að mínu.“
„Það sem við lítum á þegar við vinnum með fólki er að sjálfsögðu hæfileikar en það er ekki allt…“
Steinunn segir starf umboðsmanns ganga út á að koma listamönnum áfram og oft sé þetta eins og að vera sálfræðingur, lögfræðingur, þjónn, bankastjóri, foreldri, reddari, bílstjóri, ritari, rótari og fleira. Blanda sem geri að verkum að stundum viti hún varla hvað hún starfi við en það geri þetta spennandi. „Það er engin ein uppskrift að hinum fullkomna listamanni, við leitumst eftir að eiga gott samband við okkar fólk, við viljum að listamaðurinn treysti okkur til að vinna að þeirra ferli og við leggjum mikið á okkur að standa við stóru orðin. Það sem við lítum á þegar við vinnum með fólki er að sjálfsögðu hæfileikar en það er ekki allt, þú þarft að hafa trú á sjálfum þér, hafa gríðarlega sterkan vilja til að vinna og vera nógu brjáluð/brjálaður til að sjá fyrir sér, eitthvað sem enginn annar þorir.“
Steinunn segir ástæðan fyrir því að hún er í þessum bransa sé útaf ástríðu fyrir tónlist og ástríðu fyrir því að læra af því sem hún hefur gengið í gegnum og passa að þeirra listafólk fái allt það besta í hendurnar, fái vinnufrið til að búa til tónlist og taka til í sálinni á sjálfri sér og einbeita sér að skapa. „Óneitanlega er vinnan þó stressandi líka,“ viðurkennir Steinunn fúslega. „Þannig að ég passa mig að vinna í núvitundaverkefnum, til dæmis að CarmaCamilla 2.0 sem ég get dundað mér við í friði. Jafnvægi er lykillinn að þessu öllu. Ég trúi því svo heitt að ég er með það húðflúrað á höndina á mér. Án gríns,“ segir hún og hlær.
Hannar skartgripi úr endurnýttu plasti með íslenska vetrarhörku í huga
Að hafa alist upp í skapandi hönnunar, iðnaðar og viðskiptaumhverfi, verandi dóttir gullsmiðs og alin upp í fjölskyldufyrirtækinu Gull og Silfur er engin furða að einn af hennar hæfileikum liggi í skartgripahönnun. Steinunn stofnaði CarmaCamilla árið 2012 og rak það til ársins 2014. En um þessar mundir ætlar hún að endurvekja CarmaCamilla 2.0 á umhverfisvænan máta. „Þó að ég hafi verið meðvituð um umhverfið mitt alla mína tíð þá er mér mjög umhugað um það núna eins og staðan er í heiminum í dag og að eignast barn setur hluti í nýtt samhengi og mér datt í hug að samtvinna núvitundarhobbíið mitt og reyna leggja mitt að mörkum og hugsað hvað ég geti gert til að stuðla að aðeins minna plasti í heiminum. Datt þá í hug að endurnýta plast, bræða það upp og forma í skartgripi sem ég er að hanna með íslenska vetrarhörku í huga,“ lýsir hún og segir að henni hlakki til að koma því frá sér og halda áfram að halda góðu jafnvægi á vinstra og hægra heilahveli með því að taka eitt skref í einu í átt að því að vera sátt í núinu, anda inn, anda út, fá sér kaffi, hlusta á tónlist og knúsa alla sem hún elskar. Þá vill hún einnig minna alla á sem hafa nennt að lesa þetta viðtal til enda, á að taka ekki öllum upplýsingu, ráðum og samfélagsmiðlasýn sem heilagri ritningu. „Það er svo mikið „overflow“ af upplýsingum í heiminum að það mikilvægasta sem hægt er að gera í okkar stórfurðulega nútíma er að filtera allan hávaðann og muna að trúa á sjálfan sig og treysta sjálfum sér. Svo væri rosalega gott ef fólk gæti hætt að nota plast, hugsa um umhverfið okkar og verið góð við hvort annað.“
En hvað er annars fram undan? „Það er svo margt dásamlegt framundan og aldrei lognmolla hjá okkur. Allt okkar listafólk er að gefa út nýtt efni og koma fram á Íslandi og víðar í Evrópu í sumar. Auður hefur verið mjög upptekin við að fylgja eftir dásemlegu plötunni sinni AFSAKANIR og ætlar að taka stutt tónleikaferðalag hér heim áður en hann kemur fram á Hróaskeldu. Einnig mun hann gefa út tvö lög á næstunni með tveimur artistum. Ragga Gröndal var að klára tónleikaferðalag í Austurríki og mun koma meira fram á Íslandi í sumar til að kynna nýju plötuna sína Töfrabörn og Svala er í Los Angeles í augnablikinu að semja og slaka á en hún var að gefa út nýtt lag, Trinity með Unnsteini Manúel, bara í seinustu viku og stefnir á útgáfu á nýju efni í lok árs. Svo erum við að vinna með nokkrum nýjum listamönnum sem kemur betur í ljós seinna í sumar.“ Hún bætir svo við að henni finnst dásamlegt að sjá þróunina í samfélaginu hérna heima. Hversu opin og jákvæður hugsunarhátturinn er í list og tónlist á Íslandi í dag og frelsi til að vera þú sjálfur. „Samkenndin og stuðningur tónlistarmanna er dásamlegur og ég tek að ofan fyrir okkar tryllta og hæfileikaríka tónlistarfólki í dag og þeirri grósku sem á sér stað í lista og menningarlífi okkar.“
Umræðan